Postmodern Ozanlar Arasında Sağlam Adımlarla...

Birkaç yıldır alternatif sahnelerde elinde ukulelesi ile arz-ı endam eden ve kadife sesiyle daha ilk dinleyişte dinleyiciyi yakalayan bir hayalet dolaşıyordu. Kendine has sözleri, sakin bir bahar sabahında, bir bardak kahve eşliğinde dinlensin diye yapılmış gibi duran şarkılarıyla Nilipek, yavaş yavaş birçok kişinin kulağına misafir olmuştu.

Yıllar içinde değişen ve büyüyen ekibiyle birlikte ilk uzunçaları Sabah’ı geçtiğimiz günlerde dijital platformlarda yayınlayan şarkıcı, henüz beş yaşındayken çalmaya başladığı piyanoyla müziğe ilk adımını attı. Yaptığı şarkıları ilk olarak üniversitenin son yılında kendi evinde kaydetti. Birkaç sanatçı ve grupla birlikte vokal yaptıktan sonra da solo kariyerine başladı. O günden bu güne irili ufaklı birçok mekânda sahneye çıkan Nilipek, geçtiğimiz günlerde Babylon Bomonti’de lansmanını yaptığı yeni albümüyle izleyicilerin karşısına çıktı.

Sabah, Nilipek’i daha önce sahnelerde ya da SoundCloud’da dinleyenlerin pek de yabancı olmadığı şarkılardan oluşuyor. Özellikle, Gömülür, Bilmem, Yeşil Çimler gibi şarkılarda çok güçlü olmayan ama mesajını da net bir şekilde veren mahir vokaliyle dikkat çeken Nilipek, ilk bakışta basit gibi görünen ama dinledikçe sanki aynı odada, bir arkadaşınızla sohbet ediyormuşsunuz gibi samimi bir hal almaya başlayan şarkılarıyla iz bırakmayı başarıyor. “Bir fotoğraf o anın ne kadarını saklar bilmem” gibi duyulduğunda birkaç saniye duraklatan güçlü lirikleriyle, postmodern ozanlar arasında sapasağlam adımlarla yürümeyi başarıyor.

Sade ve içten. Sanırım, Sabah albümündeki şarkıları bu iki kelimeyle özetleyebiliriz. Dinleyiciye aksiyon ya da gül bahçesi vadetmeyen, bir anlamda neyse o olan ve ekibin “yapmak istedikleri şekilde yaptıkları” şarkılardan oluşan bir albüm var karşımızda. Ne eksik ne de fazla. Ama bu aynı zamanda tekdüzeliğe de açık bir kapı bıraktığı için Nilipek’in daha sonraki şarkılarında nasıl farklı ve yeni bir şey ortaya koyacağını tartışmaya açabilir. Kendi -ve biraz da mizahi- deyimiyle “mıy mıy pop” yapan şarkıcının bir yerden sonra tekrara düşmemek için farklı sularda yolculuğa çıkması mümkün.

Sabah, bir ilk albümün dezavantajlarından birçoğunu bünyesinde barındırmıyorsa bunun en büyük nedeni Nilipek’in çok iyi bir ekiple yola çıkması. Ozan Tekin, Nilipek’in müzik serüveninde hiç kuşkusuz en önemli isim. Sadece ikisinin sahne aldıkları konserlerden, ilk albüm macerasına kadar birbirinden kopmayan ikili, Tekin’in tuşlular dışında, albümün prodüktörlüğünü de üstlenmesiyle bu yol arkadaşlığını taçlandırmış oldu. “Çok şanslıyım, çok iyi müzisyenlerle çalışıyorum” diyen müzisyen, Selim Saraçoğlu, Ali Somay, Can Güngör gibi isimlerle bu sözünün hakkını veren bir ekip, daha doğrusu bir arkadaş grubu kurmayı da başarmış.

“Edebiyat bana çoğu zaman bir çıkış noktası oluşturuyor” diyen Nilipek’in ilhamını sadece müzikten değil edebiyattan da aldığını ve çok fazla gönderme yapmak istemese de arada kendini tutamayıp sevdiği eserlere saygı duruşunda bulunduğunu çeşitli röportajlarından okumuştuk. Şarkıcının, Damon Albarn’dan Turgut Uyar’a, Jeff Buckley’den Barış Bıçakçı’ya geniş bir yelpazedeki referanslarını sadece röportajlarından değil, albümdeki şarkılardan da  hissedebiliyoruz.

Son yıllarda Türk müzik piyasasında bir nevi postmodern ozanlar çağını yaşıyoruz. Eline gitarını alıp bağımsız sahnelerde kendi şarkılarını söyleyen müzisyen ya da grupların sayısı gün geçtikçe çoğalıyor. Ne kadarının geleceğe kalacağı şüpheli ama Nilipek’in şarkıları, öyle sanıyorum bundan yıllar sonra da dinleyicilere bir şeyler anlatmaya devam edecektir.

Yeni başlayanlar için Nilipek.’ten üç parça: Gömülür, Yeşil Çimler ve Durak. Ayrıca albümü Spotify ve iTunes üzerinden de dinleyebilirsiniz.

https://www.youtube.com/watch?v=fGFdAQOwQ9o