“Şair Hikâyeleri”: Şair’in ‘Aysel’i

Attilâ İlhan’ın Aysel Git Başımdan şiiri, imkânsız aşklar yaşayan birkaç kuşağın sığınağı olur. TRT’de Çalarşaat programında okuduğu andan itibaren, yaygınlığı birkaç katına çıkan bu muhteşem imkânsız aşk şiiri, ya­yımlandığı günlerde de çok sevilir ve tutulur. Şaire, Aysel'in kim olduğu, tv programından sonra çok sorulur. Beyoğlu mekânlarında Attilâ İlhan’a imkânsız aşk şiirleri yazdıran, yağmurlarında gezinemeyip üşüdüğü, gözlerinde tenhalarının hızlandığı Aysel; sadece Kurtlar Sofrası ve Yaraya Tuz Basmak'ta görülen bir roman kahramanı değildir. Aysel; gecenin renkleriyle kumraldan sarışına dönüşen; büyük, kahverengi gözlü, eski Türk filmlerindeki gibi çılgın âşıkların duvarlarına astıkları dev sevgili fotoğrafları gibi bakan; âşık olmak için bir sigara yakımının, bir kadeh içiminin yettiği bir kadındır.

Neden, şiirlerin Aysel’i hep imkânsız aşkların kadını, filmlerin, dizilerin Aysel’i genellikle fahişe, romanların, öykülerin Aysel’i silik, çekingen mahalle kızıdır? Adalet Ağaoğlu’nun Ölmeye Yatmak romanında doçent, Hayır romanında profesör olan Aysel’i, bütün bunlara bir tepki midir?