Emel Ezal’ın İlk Kişisel Sergisi “Huzurlu Bir Rahatsızlık Hissi” Labirent Sanat’ta

Emel Ezal’ın “Huzurlu Bir Rahatsızlık Hissi” başlıklı ilk kişisel sergisi 1 Şubat’a kadar Labirent Sanat’ta sanatseverlerle buluşuyor.

Emel Ezal’ın sergiye adını veren Huzurlu Bir Rahatsızlık Hissi resminde ve sergide yer alan hemen tüm işlerinde izleyiciler, varoluşsal gerilimlerini yansıttığı, sınırlarını keşfettiği, içsel dünyasındaki zıtlıklarla yüzleştiği deneyim sürecinin yansımalarına dair bir karşılaşmaya tanık oluyor. Ezal’ın Derinin Altına Sığmaya Çalışıyorum isimli işinde, psikolojik olarak, “deri” kavramı, iç dünyasıyla dış dünyası arasındaki sınırı simgeliyor. Anzeui’nin deri-ben kavramı gibi, deriyi hem biyolojik hem de duygusal bir sınır olarak ele alıyor. Emel Ezal’ın resimlerinde kullandığı parlak renkler, egzotik bitkiler, alışılmışın dışında kadrajlar, belli belirsiz mekânlar ve hiçbir zaman tam anlamıyla kavrayamadığımız figürler -ki resimlere verdiği isimlerden bu figürlerin Emel olduğunu anlıyoruz- izleyicide susturulamaz bir merak duygusu uyandırırken bir yandan da bizi derin bir huzursuzluğa sürüklüyor. Merak ve izliyor/bakıyor olmanın verdiği mahcubiyet adeta iç içe geçiyor.

“Ulu bir ağacın gölgesinde, yıldızlı bir gecede ya da olağanüstü bir günbatımında yaşamımızın ayaklarımızın altından çekildiği bir duraksama anı yaşamayanımız yoktur. Bazen insan, böylesi huzur bulduğu anlarda bile, bir tür rahatsızlık hissiyle karşılaşır. Bu, dış dünyadan gelen yoğun gürültü, hayatın karmaşası ya da zihin içerisindeki çatışmalardan bağımsız bir his olabilir. Huzurun ta kendisi gibi görünen bu durum, insanın içsel dünyasında huzurun ve kaygının bir arada var olabildiği ilginç bir ikilemdir. Kaygı bizi özümüze yaklaştırırken hem olumlu hem de olumsuz duyguları aynı anda uyandırarak, dünyadaki yerimizi yeniden sorgulamamızın potansiyelini de taşır.

Bir gün doğumunu izlerken hissettiğimiz huzurun yanında, bu doğal güzelliğin geçici olduğunu ve zamanla kaybolacak olan her şeyin üzerine düşündüğümüzde hissettiğimiz rahatsızlık vardır. Doğanın büyüleyici manzarası, aynı zamanda insanın kendi varoluşunu sorgulayan bir içsel çatışma yaratır. İçsel bir huzur, dışsal huzurun varlığıyla çelişebilir. Bu rahatsızlık, aslında kişinin huzurun ardındaki geçiciliği ve kaçınılmaz sonları kabul etme korkusuyla yüzleşmesidir.”

Künye:
1. İsimsiz, 2022, tuval üzerine akrilik, 62x140cm
2. Otoportre, 2024, tuval üzerine akrilik ve yağlı boya, 65x50cm
3. Huzurlu Bir Rahatsızlık Hissi, 2023, tuval üzerine akrilik ve yağlı boya, 140x93cm