Halid Halife’den Destansı Bir Anlatı: “Mezarlarında Dua Eden Olmadı”

Halid Halife’nin ölümün kadim bir şehri ve sakinlerini nasıl şekillendirdiğini gözler önüne serdiği romanı Mezarlarında Dua Eden Olmadı, Mustafa İsmail Dönmez’in çevirisiyle Delidolu Yayınları’ndan çıktı.

Çağdaş Arap edebiyatının ödüllü yazarlarından Halife, başta Halep olmak üzere Suriye’nin on yıllar içindeki değişimine ve dönüşümüne ayna tutuyor. Okuru geçmişle geleceğin gelgitlerindeki çıkmaz sokaklarda dolaştırırken Mardin’e, İstanbul’a ve oradan Venedik’e kadar götürüyor. Halife; doğası, imkânsız aşkları, hayalleri, mucizeleri, katliamları, liberalleri, muhafazakârları, isyancıları ve modernleriyle kaderine boyun eğmeye zorlanan bir toplumun kanayan damarlarını ince ince işliyor.

Ölüm bazen yanı başımızda yalınayak yürür; kapı aralıklarından, sokak köşelerinden, sarsılıp çöken binalardan, elden ele dolaşan öfkeli meşalelerden ya da bir nehrin taşan sularından yayılır. Hanna ve Zekeriya'nın 1907 kışında Fırat Nehri’nin azgın sularının yarattığı bir tufanla kökünden sarsılan yaşamlarını konu eden bu çoksesli roman, bir ömrü beraber yürüyen, biri Hıristiyan diğeri Müslüman iki erkeğin dostluğu üzerinden sürekli sınanan bir coğrafyanın hikâyesini anlatıyor.

“Bu toprakların toplu mezarlarla, çaresiz insanların kemikleriyle dolu olduğunu düşündü.
​​Ne cenazelerini defneden olmuştu ne de onlar için dua eden.”