‘Yastık Savaşı’ Başladı!

Şimdi buna basitçe Batman’le Superman’in kapışması diye bakmak ne kadar doğru olur bilemedik! Evet, görünürdeki pazarlama stratejisi o yönde ve filmde de ‘kapışır gibi’ yapıyorlar bir miktar, ama meselenin özü biraz daha derinlerde, başka bir ‘kapışma’nın su yüzüne çıkmasıyla hayat buluyor Batman v Superman: Adaletin Şafağı (Batman v Superman: Dawn of Justice). Beyazperdeye bakıldığında (özellikle de son zamanlara), güçlü markaları olmasına karşın DC Comics’in Marvel karşısında yenildiği ve yaptığı tekil çıkışlarla pastaya ortak olamayacağı bir gerçek. Hal böyleyken, DC Comics’in önceki Superman filmi Çelik Adam’la (Man of Steel) başlattığı ‘evren genişletme’ hamlesini devam ettirmesi kadar ‘doğal’ bir şey olamazdı. Burada da işi birkaç adım öteye taşıyan bir çıkış söz konusu. Anlayacağınız, DC Comics ve Marvel arasındaki ‘yastık savaşı’ asıl şimdi başlıyor. Yastık savaşı dediğimize bakmayın, kan bile çıkabilir bu mücadeleden!

Batman v Superman: Adaletin Şafağı’na gelirsek... İki buçuk saatlik süresini çok da iyi değerlendiremediğini söylemek gerek öncelikle. Çelik Adam’da da yönetmen koltuğunda oturan Zack Snyder’ın idaresindeki çalışma, iki (ya da üç) ayrı filmin bir araya gelmesiyle oluşmuş gibi. İlk bir saat ve son bir saat arasında hem anlatım hem de içerik açılarından derin uçurumlar mevcut. Filmin iki senaristi Chris Terrio ve David S. Goyer, iş bölümü yapıp bu kısımları birbirlerinden bağımsızca yazmışlar sanki. Tabii ki böyle bir şey olamaz, ama filmi izlediğinizde siz de göreceksiniz, tümüyle farklı kulvarlarda akan iki ayrı bir saatle vücut buluyor bu çalışma. Aradaki yarım saat mi? O da bu iki kısmın katalizörü bir bakıma, amaca uygun kullanılmamışsa da...

Filmin ilk bir saatinde Batman’in Superman’e bilenmesinin altında yatan nedenlere vakıf olmaya çalışıyoruz. Ağır aksak ilerleyen, bir ‘blockbuster’ın hazmedemeyeceği sıkıcılıkta, her iki tarafın ‘sayıklamalar’ından başka bir şey göremediğimiz bir bölüm bu. Karakterlerin, özellikle de Batman’in öfkesinin altını iyi dolduramadığın, motivasyonunu ‘aşikâr’ kılamadığın zaman tuzağa balıklama dalmış oluyorsun, hele ki bir süper kahraman filmi yazıyor ya da çekiyorsan. Christopher Nolan’ın Batman Başlıyor’unu (Batman Begins) hatırlayın ve oradaki ‘durma’ eğilimini. O eğilim, iyi yazılıp iyi çekildiği için inandırmıştı bizi ve karakterle birlikte o efsanevi yolculuğa çıkmakta bir zarar görmedik. Nolan, bu filmde de ‘hami’ kontenjanından yapımcı kimliğiyle işe dahil olmuş, ama herhangi bir majör etki yaratamamış anlaşılan! Ve sonuç olarak, hikâyenin başlangıcındaki ‘kopukluk’, bizi bir daha ayağa kaldıramayacak oranda hasar yaratıyor üç boyutlu gözlüklerimizde. Her şeye rağmen devam ediyoruz tabii gördüklerimizi yorumlamaya, çıkar bir şeyler umuduyla...

Ve bu umut, meyvelerini son bir saatte veriyor, az buçuk da olsa. Evet, bir süper kahraman filmi izliyoruz ve ‘süper’ bir şeyler beklemek hakkımız. Zack Snyder, son bir saatte bizi duyuyor ve damardan sahnelerle aksiyona doyuruyor. Batman (Bruce Wayne), Superman (Clark Kent) derken, devreye Wonder Woman’ın (Diana Prince) da girmesiyle seyre değer bir ‘bombardıman’ çıkıyor. Kimi zaman (hatta çoğu zaman) bu bombardıman boğucu, yorucu ve yıpratıcı olabiliyor, ama burada kurulan ‘denge’yle hırpalanmadan ayrılabiliyorsunuz salondan. Farkındaysanız, sizi salondan çıkardık ama filmin adına da sinen ‘adalet’ kavramına dair ne söylendiğiyle pek ilgilenmedik! Aslında kayda değer çok da bir şey söylenmiyor, birkaç ‘işaret fişeği’ atmak dışında. Daha çok ‘tanrı’ ve ‘şeytan’ metaforlarıyla ilgileniyor film, onu da kötü adamımız Lex Luthor aracılığıyla yapıyor. Bam telimize basıyor mu, sağlam bir noktayı işaret ediyor mu derseniz, cevabımız “Pek değil” olur. Bir süper kahraman filminden de ‘büyük patlama’ya kadar gitmesini bekleyemezsiniz zaten!

BATMAN V SUPERMAN: ADALETİN ŞAFAĞI

Batman v Superman: Dawn of Justice

Yönetmen: Zack Snyder

Senaryo: Chris Terrio, David S. Goyer

Tür: Aksiyon-Fantastik-Bilimkurgu

Oyuncular: Ben Affleck, Henry Cavill, Amy Adams, Jesse Eisenberg, Diane Lane, Laurence Fishburne, Jeremy Irons, Holly Hunter, Gal Gadot, Scoot McNairy, Kevin Costner

Süre: 153 dk.