Art Dubai’de Neler Oldu?

Art Dubai, Orta Doğu’nun farklı ve genç yeteneklerini bir araya getirmesi açısından özellikle önemli. Petrol fiyatlarının 120 dolardan 30 dolar civarına inmesi, tüm petrol üreten ülkelerin gelirlerine ciddi darbe indirirken özellikle körfez ülkelerinde ciddi bir likidite sıkıntısına da yol açtı. İşte bu atmosferde düzenlenen Art Dubai sanatsal açıdan bölgesel ilgi odağı olmaya devam etse de satışların geçen seneler düzeyinde olmama ihtimali yüksekti. Fuar süresince son derece aktif, fuarın kendisi kadar ilgi çeken Alserkal Avenue galerileri, konumları, geniş ve çok profesyonel aydınlatılmış mekânlarıyla görmeye gelen ziyaretçileri tatmin etti.

Contemporary İstanbul ile kıyaslandığında Art Dubai’de belki de en eksik olan şey sanat piyasası ile ilgili panel ve konuşmacıların olmayışıydı. Bunu da bütçe ve programlamada bazı kısıtlamalara gidilmiş olmasıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. Gerek Art Dubai, gerek Alserkal’daki belli başlı galeriler, gerekse fuarın ilk günü düzenlenen Christie’s Contemporary Art müzayedesinde en çok ilgi çeken eserler tartışmasız İranlı sanatçılarındı. Bu durum, yaptırımların kalkmasıyla ilgi odağı haline gelen İran ekonomisine paralel sanatçılarının da daha hızlı prim yapacak olması beklentisine dayanıyor. Elbette İran sanatı en az 15 yıldır yükselişte ve bu çok istikrarlı bir yükseliş. Bir diğer sebep de ülke dışında yaşayan İranlı koleksiyonerlerin bazı İranlı sanatçılara duyduğu yoğun ilgi. Buna ekonomide “home bias”, yerli varlıklara yatırım önyargısı diyoruz.

Fuarda en ilgi çeken dört eserden ilki tüm duvar boyunca uzanan Malili sanatçı Abdoulaye Konate’nin 7 metrelik kumaş işiydi. Bir diğeri ise Ayyam Galeri tarafından temsil edilen Lübnanlı sanatçı ve mimar Nadim Karam’ın Bağırma ve Sessizlik adlı ilk kez gösterilen devasa enstalasyonuydu.  Londra’daki Vigo Galeri tarafından temsil edilen Trinidad’lı sanatçı Zak Ové’nin eseri de dikkat çeken eserlerden biriydi. Sanatçının eserleri British Museum’da da bulunuyor. Son olarak akılda kalan bir diğer iş ise Cornel Üniversitesi’nde Sanat Tarihi Bölümü’nde akademisyen olan Pakistan asıllı Iftihrar Dadi ve Elisabeth Dadi’nin Mokran isimli floresan çiçeğiydi.

Alserkal sokağı geniş mekânları, galerilerin toplu halde gezmesi kolay olduğu için yabancı koleksiyonerlerin fuar boyunca uzun uzun gezdiği bir sanat mahallesi. Ticari depolarla iç içe bu sanat mekânı konteynerlerden oluşan yan yana birçok galeriyi barındırıyor. Buranın koleksiyonerler için pratik birçok avantajı da var. Eserlerin yan yana galerilerde sergilenmesinin kolaylığı yanında depolarda saklanması da koleksiyonerlere büyük bir rahatlık sağlıyor. Bunların en öne çıkanı ise Leila Heller Dubai galerisi. 1500 metrekarelik, dokuz metre boyunda yüksek tavanlı galeri şu anda Orta Doğu’nun en büyük galerisi ve burada yer alan İranlı saantçı Y.Z. Kami’nin “White Dome” adlı sergisi görülmeye değer. Sergi açılışı yabancı basında da geniş bir yer bulmuştu. 

Yine Alserkal’deki Safwan Dahoul’un Still Dreaming koleksiyonundan çarpıcı parçalar koleksiyonerlerin ve sanat severlerin yoğun ilgisini çeken sergilerdi. Ayrıca Pistoletto hem fuarda hem de Alserkal’de farklı renklerde sergilenen aynalarıyla görülmeye değerdi. 

Christie’s ise satışların İranlı sanatçılar için rekor kırdığı bir şölendi adeta. Tanavoli ve Sepehri’nin çeşitli eserleri yüksek 200.000 dolar ve üzerinde fiyatlara büyük ihtimalle de telefonla katılan İranlı koleksiyonerlere satıldı.

Bu yıl 10. edisyonuyla 27 bin 516 ziyaretçiyi ağırlayan fuarda Ai Wei Wei, Şakir Hasan El Said, Yayoi Kusama, Monir Farmanfarmaian, Mervan ve Nasreen Mohamedi’nin eserleri yüksek rakamlara satıldı.