Casabianca’nın Yorumuyla Duvarın Cephesinde ve Ardında

2024 Avrupa Miras Günleri kapsamında, Institut français Ankara, Fransız görsel sanatçı Julien de Casabianca’yı eylül ayında çeşitli etkinlerle ağırladı. Bu etkinlik kapsamında Casabianca, Ankara Resim ve Heykel Müzesi’nden esinlenerek Ankara’daki iki apartmanın duvarına enstalasyon gerçekleştirdi. Ziyareti sırasında Casabianca, Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi öğrencileriyle de buluştu.

Casabianca, fotoğrafçılık, film yapımı, çizgi roman ve sokak sanatı alanlarındaki disiplinlerarası çalışma pratiğiyle tanınıyor. Haziran 2014’te “Outings Project”i başlatmasından bu yana müzelerde yer alan tarihi tablolardaki figürlerden esinlendiği çalışmalarını 70’ten fazla şehirde sokaklara taşıdı. Casabianca’nın çalışma süreci, müzelerde yer alan daha az bilinen figürleri seçip onları büyük ölçekli baskılarla kent duvarlarına yerleştirerek unutulmuş figürlere yeni bir soluk kazandırmayı içeriyor.

Sanatını herkes için erişilebilir kılma misyonuyla hareket eden Casabianca, kamu alanlarını açık hava galerilerine dönüştürüyor. Kâğıt üzerine yaptığı özgün yerleştirmeleri duvarlara uygulayarak anonim figürleri galerilerden çıkararak yoldan geçenlerin onlarla kendiliğinden etkileşime girmesini sağlıyor. Sanat dünyasının kurumsallaşmayı sorguladığı bir bağlamda, Casabianca’nın enstalasyonlarındaki her figür, adeta kurumsal yuvasından çıkıp yeni bir bağlam kazanmış gibi görünüyor. Stéphane Masuy’un “Museum at Home: Engaging New Audiences through the Sphere of Domesticity” (2020) başlıklı makalesinde, Casabianca’nın bu girişimleri, sanat eserlerini müze duvarlarından kurtararak mahalle sakinlerine emanet etmek ve onların aracılığıyla halka sunmak olarak tanımlanıyor.

Çankaya’daki Kennedy Caddesi, Ankara’da yaşayanlar için tarih ve kişisel anılarla dolu sembolik bir yer. Ankara Resim ve Heykel Müzesi’nden ilham aldığı yerleştirmesiyle, her gün sayısız kişinin geçtiği bu caddeye kolektif hafızaya katkıda bulunuyor. Casabianca, Ankara sokaklarında yaptığı yerleştirmelere dair düşünlerini paylaştı:

“Sadece hislerimi takip ediyorum. Bu bir akıl yürütme hâli değil, bir duygu meselesi benim için. Bu küçük kız, isimsiz – ressamı bile bilmiyoruz – hem biraz üzgün hem de kararlı görünüyor. Dünyayı kırıp daha iyi hâle getirecek gibi duruyor. Bu caddede en çok sevdiğim şeylerden biri, pencerelerin arkasındaki perdeler; özel hayatı saklayan perdeler. Sokaklar sadece duvarlardan ve camlardan ibaret gibi görünebilir, ancak bu dış cephelerin ardında yaşam hikâyeleri var. Aşk, arkadaşlıklar, aileler, kahkahalar ve gözyaşları… Duvara uyguladığım bu işte yer alan figür, perde arkasına biraz saklanmış gibi, binaların içindeki insanların kalbinde bir kapı aralıyor gibi. Binalar sadece duvarlar dan ibaret değildir. Duvarlar, aşkı ve gözyaşını saklar.”

“Outings Project” aracılığıyla Julien, tarihi sanat eserlerini kentsel alanlara taşıyarak toplumsal normlar ve sanatı kamusal alanda yeniden düşünmeye teşvik ediyor. Kentsel çevreler, normları sorgulamak ve yeni perspektifler geliştirmek için bir tuval görevi görüyor. Bu müdahaleyi şu sözlerle tanımlıyor:

“Aşka, çocuklara, aileye, arkadaşlara, işe odaklanmışız. Elbette insanlar arasında bazı küçük yerel farklılıklar var. Ama sonunda, ‘kimlik’ kelimesi benim sözlüğümde yok. Mural sanat, boş bir duvara bir şey getiriyor. Yeni bir bakış açısı sunuyor. Sanatın aracı olduğu duygular mahallenize geliyor. Bir şeyleri daha iyi hâle getiriyor. Size umut getiriyor.”

​“Nereye gidersem gideyim, dünyanın her yerinde hepimiz aynıyız. Aşk, çocuklar, aile, dostlar ve işe odaklanıyoruz. Elbette insanlar arasında yerel farklılıklar var. Ama örneğin, kimlik kelimesi benim sözlüğümde yok. Duvar resmi sanatı, bir duvara bir şey getiriyor. Bu yeni bir bakış açısı sunuyor. Sanat size umut veriyor.”

English version

On the occasion of the 2024 European Heritage Days, the Institut Français Ankara hosted French visual artist Julien de Casabianca in September, with several events. As part of this event, Julien has created an installation inspired by a piece from the Ankara Painting and Sculpture Museum, which he pasted on the wall of an apartment in Ankara. During his visit, Casabianca also engaged with students from the Faculty of Fine Arts at Hacettepe University.

Casabianca is renowned for his groundbreaking approach to art, blending his diverse background in photography, filmmaking, graphic novels, and street art. Since launching the global “Outings Project” in June 2014, Julien has liberated figures from historical paintings, traditionally confined to museums, and brought them into the streets of over 70 cities worldwide. His unique process involves selecting lesser-known characters from these artworks, printing them on a grand scale, and installing them on urban walls. These striking compositions breathe new life into forgotten figures, which are then recontextualized and captured through photography.

Driven by a mission to make art accessible to everyone, all the time, de Casabianca’s work transforms public spaces into open-air galleries. His distinctive paste-ups—created on paper and applied with his secret-recipe adhesive—challenge conventional boundaries by freeing anonymous subjects from galleries and allowing passersby to engage with them spontaneously. This democratization of art shifts the way we experience it, bringing it into the heart of everyday life. In a context where the art world challenges institutionalization, each individual in Julien de Casabianca's installations appears as if liberated from their institutional home, highlighting the strategies he employs. In an article by Stéphane Masuy, “Museum at Home: Engaging New Audiences through the Sphere of Domesticity”(2020), Casabianca’s attempts are described as acts of freeing artworks from the confines of museum walls, entrusting them to the inhabitants of the neighborhood, and allowing them to be shared with the public.

Kennedy Street in Çankaya is a symbolic place for many who have lived in Ankara, filled with history and personal memories. Ankara Painting and Sculpture Museum inspired his installation mural on this building, this stress which witnesses countless passersby every day, will add to this collective memory. Concerning the mural artwork, he expresses:

“I follow just my feelings. It’s not a question of reason, it’s a question of sensation. This little girl, anonymous -we even don’t know the painter-, she seems both a little bit sad and fully committed. She will break the world to do it better. I love in this street all the curtains behind the windows, who hide the private life. The streets seem just walls and glass, but behind the facades it’s full of life stories. Love, friendships, families, laughter and tears. The character I paste, she’s a little bit like hidden by a curtain, opening a view to the heart of humans inside the buildings. Buildings are not just walls. Walls keep love a tear.”

Through the “Outings Project”, the brings historical artworks into urban spaces, sparking conversations, social norms, and art in public spaces. Urban environments serve as canvases for rethinking norms and fostering new perspectives. He describes this intervention as follows:

“Every I go all around the world; we are all the same. Focused on love, children, family, friends, work. There is some little locals’ distinctions between humans of course. But at the end, the word identity it’s not in my vocabulary. Mural art bring something on a wall instead of nothing. It’s a new perspective. Art emotion come in your neighborhood. It’s make things going better. It brings you hope.”

​*Masuy, S. (2020) museum at home: engaging new audiences through the Spehere of Domesticity. in Socializing art museums: Rethinking the Publics’ Experience (Ed. Alejandraa Alonso Tak and Ángel Pazos-López), De Gruyter