Yas Temsilinden Çok Bir Kabulleniş Hikayesi

Son dönemde Mamut Art Project'de çalışmalarınızla karşılaştık. Fuardaki işleriniz cinsel çağrışım detaylarıyla dikkat çekiyordu. Siz kendi üretimlerinizi nasıl tanımlıyorsunuz?

Teknolojinin birey üzerindeki dönüştürücü etkisi ile ilgileniyorum. Bu duruma çok farklı taraflardan yaklaşmak mümkün. Özellikle online platformlarda deneyimlediğimiz/kaydettiğimiz/gönderdiğimiz/ürettiğimiz imgelerin sanat adına ne ifade ettiğine ve nasıl kullanılabileceğine odaklanıyorum. Sonuç ya da cevaplara ulaşmaya çalışmak yerine, kendi deneyimlerimi kıstas alarak içinde bulunduğumuz süreci anlamlandırmaya çalışıyorum. 

Disiplinlerarası çalışıyorsunuz, fotoğraf, video, ses enstalasyonu gibi... Bir de müzisyen tarafınız var, müzik çalışmalarınızdan biraz bahsedebilir misiniz?

2008’den beri birden çok isimle müzik yaptım. Son beş senedir Age Reform’a yoğunlaşmış durumdayım. Artık sık sık isim değiştirmek yerine, daha geniş bir alana yayılan, özgür olabileceğim işler yapmaya çalışıyorum. Age Reform şimdilik o özgürlüğü sağlıyor. Geçtiğimiz yaz Tektosag’dan çıkan Age Reform albümü “Losing Height As If Affected By Gravity”den beri üç ayrı toplama albümde yer aldım.

Müzik ve görsel sanatlar alanındaki üretimleriniz birbirini nasıl etkiliyor?

Müzik şu ana kadar yaptığım her şeyin merkezinde oldu, dolaylı ya da doğrudan… Her iki alanda ürettiklerim o kadar iç içe ki, artık nasıl bir etkileşim ile bir araya geldiklerini takip etmekte zorlanıyorum. Müziğe çok daha fazla vakit ayırdığımı söyleyebilirim. 

Red Bull Art Around'da ses yerleştirmeniz ile yer alıyorsunuz. Kısmet Çiçekevi'nde sergilenecek bu enstalasyonun hikayesi nedir?

Şarkıyı 2013’te kaydettikten bir hafta sonra yakın arkadaşım Murat Üf Yaa’yı kaybettim ve şarkıyı ona adamaya karar verdim. Ben New York’a taşınmadan önce Murat’la en fazla vakit geçirdiğimiz yerlerden biri Moda’ydı. Ölümünden üç sene sonra Murat’ın anısına yapılan şarkı, bir kasetten sürekli Kısmet Çiçekevi’nde çalacak. Murat kendi müziklerinin çoğunu kaset formatında yayınladı. Kasedin “hata”lı sesi müziğinin önemli bir parçasıydı hatta. Formatın fizikselliği, dijital müziğin karşısındaki hantal ama kararlı duruşu Sonsuz Şimdi’yi kasetten çalmaya karar vermemdeki önemli sebepler arasında. Serginin açık olduğu iki hafta boyunca bant eskiyecek ve hatta belki de kopacak. Tabii ki bu, hiçbir şeyin sonu anlamına gelmiyor. Kaybettiklerimizin aslında “yok olmadığı” gibi. Sonsuz Şimdi aynı zamanda William Basinski’nin çok sevdiğim işi “The Disintegration Loops”a bir saygı duruşu niteliğinde.

Çiçekevinde yer alacak enstalasyonun izleyiciye vermek istediği mesaj ne?

Çok önem verdiğiniz biri öldüğünde konuşacak pek bir şey olmuyor. Lafınız olsa da dile getirecek enerjiyi bulabilmek oldukça zor, bazen imkansız. Murat’ın ölümünde İstanbul’dan çok uzaktaydım, cenazeye bile katılamadım. Yas, hele bir de yalnız ve uzaktaysanız üstünüze 10 kat ağır şekilde çöküyor. Yokluğununun, sırf benim gibi yakın arkadaşlarını değil; müziğini dinlemiş, konserine gitmiş, biraz muhabbet etmiş herhangi biri için bile büyük bir boşluk yaratması gibi... Sonsuz Şimdi bir yas temsilinden çok bir kabulleniş ve güzel zamanların kutlaması benim için.

Önümüzdeki dönem projeleriniz arasında neler var?

Şu ara Biriken’in 11-12 Mayıs’ta İstanbul Tiyatro Festivali’nde gösterilecek “Kıyamete Kadar Kapattım Kalbimi” isimli oyununun ses ve müzikleri üzerinde çalışıyorum.