Markus Gabriel’in Yeni Gerçekçilik olarak bilinen felsefi hareketin bir parçası olarak, dünya ve insan algısı arasındaki ilişkiyi yeniden düşünmemizi teşvik ettiği kitabı Kurgular üzerine bir yazı.
Thomas Gaiton Marullo’nun mektuplar, anılar ve eleştiriler eşliğinde Fyodor M. Dostoyevski’nin çocukluğuna, Petersburg günlerine, ilk romanı İnsancıklar’ın başarısı ve ardından yazdığı dört eserinin yarattığı hayal kırıklığına kısacası yazarın hayatının keşfedilmemiş yönlerine ışık tuttuğu kitabı Dostoyevski: Başlangıçlar ve Yaklaşan Fırtına üzerine bir yazı.
Gerald Murnane’in son kurgu eseri olarak kabul edilen, zamanın ve mekânın karmaşıklığına odaklanarak okurlarını zihinsel bir deneyime davet ettiği anlatı-romanı Sınır Bölgeleri üzerine bir yazı.
Harold Bloom'un Etkilenme Endişesi eserinde önerdiği teorinin pratikte nasıl işlediğini gösterirken kaleme aldığı şiir teorisiyle şiirsel etkilenmeyi ve bir şiiri nasıl okumamız gerektiğini anlattığı, şiirlerdeki imgelem döngülerinin, seleflerin şiirlerine birer tepki ve savunma olduğunu öne sürdüğü kitabı Yanlış Okuma Haritası üzerine bir yazı.
Yazar ve şair Tibor Déry’nin İkinci Dünya Savaşı’nı takip eden yıllarda yazdığı ve suçlulukla masumiyet arasındaki çizgide yürüyen karakterlerden oluşan üç öyküsünden oluşan Dev adlı kitabı üzerine bir yazı.
Yazar ve sanat tarihçisi Costantino D’Orazio’nun, Vincent Van Gogh’un düşleminin ve sanatsal üretiminin içine girmeyi denediği, sanat yaşamındaki gizlerin peşine düştüğü çalışması Vincent Van Gogh’un Gizemi üzerine bir yazı.
Emilio Ortiz Pulido’nun kaleme aldığı, yaşamda yolunu bulmaya çalışan Mario ile zeki ve hayat dolu rehber köpek Cross’un dostluk hikâyesi Benim Küçük Gözlerimden üzerine bir yazı.