Yakın dönem ve güncel sanat tarihinin ölüdoğasına, bilhassa kadın eli değdiğinde neyle sonuçlanabileceğine dair ilginç bir girişim olan, Deniz Artun küratörlüğündeki “Perdeli Natürmort” sergisi, 23 Haziran'a dek Galerist'te görülebilecek. Sergi, hem kadınca duygusallığı hem de sanat tarihsel sorumluluğu ile bu sezonun en olgun teşhir çabalarından biri.

Büyük, koyu ve küçük, aydınlık işleriyle birbirine tutunmuş iki evreni deneyimleyen Çağla Köseoğulları, izleyicisine bir şeyler verdiği kadar, yapıtına da iltica ediyor ve onlardan her defasında ve biricik olarak, elbette bir şeyler ediniyor. Köseoğulları’nın “Karanlık Dönerken” adlı üçüncü kişisel sergisi 24 Mayıs- 1 Temmuz tarihleri arasında Sanatorium’da ziyaret edilebilir.

Banu ve Hakan Çarmıklı çiftinin Türkiye sanatının çağdaş yansımasını 74 ayrı eser üzerinden teşhir ettikleri “İlk Raunt” sergisi, 12 Mayıs'a kadar Karaköy Galata Rum Okulu'nda ücretsiz izleniyor. Özel toplantılarıyla da kamuoyunu bilgilendirmeyi amaçlayan serginin belki de tek falsosu, şiddeti çağrıştıran adı “İlk Raunt” olsa gerek.

Ressam, müzisyen ve yazar kaplankadilak / Güçlü Öztekin'in adeta kişisel bir terapi gibi ürettiği, “kafası güzel” (psikedelik) lezzetteki sergisi, ayıkken “uykuya dalma” sersemliği yaratıyor. Güçlü bir “gece görüşü”ne sahip bu sergi vesilesiyle yayımlanan “KİPAT”ta da, onun bu boşluğa /uzaya nasıl çıktığını okumak, manzaraya ayrı bir bütünlük katıyor.

Paris Grand Palais'da, yoğun güvenlik önlemleri altında 9-12 Kasım arasında yapılan Paris Photo etkinliğini, son gününde izleme fırsatını elde ettim. Yaklaşık 100 TL'yi (32 Euro) zorlayan hafta sonu biletiyle dahi binlerce meraklının ilgi gösterdiği, basın akreditasyonunun günler öncesinden limitini doldurduğu bu fuar, efemeral ve güncel yüzüyle, fotoğrafın ne denli taze, direkt bir iletişim, bilgi, aktarım ve elbette de geleceğe kültürel bir “yatırım” aracı olabileceğini, tekrar gözler önüne sermiş oldu.

Sakıp Sabancı Müzesi’nde yer alan Ai Weiwei sergisini gezdiğiniz sırada yaşadığınız his, tedirginlik. Üretilen yapıtlarla ilk kez tanışıyor ve onlara yaklaşıyor olmanın verdiği ast-üst ilişkisi, gerek eserlerin maddî kırılganlığı, gerekse işledikleri konuların tarihsel ve aktüel duyarlığıyla çakışınca, müzeyi dramatik bir sessizlik sarıyor. Tıpkı, hiç satın alamayacağınız paha biçilmez mücevherlerle dolu bir mağazada geziyor olmanın verdiği, mahcup bir sessizlik bu.

Tahran'daki Shirin Sanat Galerisi'nin Amir Hossain Heshmati küratörlüğünde Ankara CerModern'e taşıdığı “26 Kadın Fotoğrafçı” sergisi, zengin bir imge ve yorum labirentini andırıyor. 26 Ocak'a dek süren etkinlikte belgesel, deneysel, estetik ve şiirsel, sosyal ve feminist denebilecek bir çok yönde anlatım; gerek ağırlıklı, gerekse birbirleriyle harmanlanmış bir yaklaşımla izleyicilerin karşısındaki yerini alıyor.

Sarah Morris'in 21'nci yüzyıl post-modern uygarlığının sözde doğasını mimari ve semiyolojik bakışla eleştiren sanal dilli, geometrik ve anarşik yapıtları, 4 Aralık'a değin İstanbul Dolapdere'deki Dirimart'ta. Morris düzgünken bile isteye bozulan birer Rubik küpüne benzeyen akıl üstü yapıtlarını hayranlıkla izleyenlere şu uyarıda bulunuyor: "Bir nevi işbirlikçi haline geliyorsunuz. Daha büyük bir sistemin parçası haline geliyorsunuz ve resimler de sizi bu ağ içinde ele geçiriyorlar. Onlar sizden büyükler, sizi kuşatıp, yutup, akabinde gerisingeri itiyorlar. Bu yönüyle her birini sizin hafızanızdan başlayan büyük bir resmin fragmanları olarak da alabilirsiniz." 

Sotheby's müzayede evinin 9-11 Kasım arasında satışa sunacağı David Bowie koleksiyonu, Blackstar albümünün ardından bu yıl hayata veda eden çok yönlü sanatçının gizlediği sanat tarihsel enerjisiyle herkesi kendine çekiyor. Bowie'nin 16 yıl boyunca koleksiyon küratörlüğünü yapan Beth Greenacre, koleksiyondaki parçaların değerinin fiyatlarıyla belirlenmediğini, Bowie'nin hiçbir parçayı diğerinden önde tutmadığını vurguluyor. Greenacre ile Bowie'nin ardında bıraktığı kültür mirasını ve akıbetini konuştuk.

Daha önceki İstanbul uluslararası çağdaş sanat bienallerinden aşina olduğumuz "İnsan Neyle Yaşar?", "Anne, Ben Barbar mıyım?" gibi doğrudan vicdana abanan arabesk temaların ardından, İstanbul Kültür Sanat Vakfı'nın (İKSV) bu yıl üçüncü kez düzenlediği "Biz İnsan mıyız?" başlıklı 3. Tasarım Bienali de, iki Amerikalı küratörün imzalarıyla yorum ve izlenime sunuldu. 

Katherine Behar'ın Pera Müzesi'nde 16 Ekim'e değin yer alacak sergisi "Veri Girişi", 1980'lerin daha sonra tekrarı da çekilen ve 'analog ile dijital' arasına sıkışan bireyleri işleyenTron, veya Stephen King'in kaleminden uyarlanan sanal gerçekliğe dayalı gerilim ve bilim kurgu türündeki Bahçıvan filmini çağrıştıran bir ışık paletine de sahip. Bu 'sektör'ün, bu âlemin 'sanal hakikat'ini hiç sorgulamamış veya sorgulamaya niyetli olmayanlar için, 'Apple'ların, 'mouse'ların, 'Twitter'ların uçuştuğu elektronik bir cennet bahçesi.

1976'da kurulan Maçka Sanat Galerisi'nde, 23 Nisan'a dek Füsun Onur'un “Siz de Bilirsiniz” isimli yerleştirmesi sergileniyor. Sanatçı bir bulmacayı andıran yerleştirmede duvarlara dil veriyor.

Sejla Kameric’in Arter’deki sergisi "Bim Bam Bom, Çarpınca Kalp", Çağdaş tarihin ibret verici soykırım vakalarından Bosna Savaşı'na (1992-1995), aynı coğrafyadan mental ve fiziksel bakımdan sağ çıkan olağanüstü duyarlıkta bir kadının gözünden tanıklık etmemizi sağlıyor. Adını bir punk-rock şarkısının sözlerinden alan sergi, 28 Şubat’a devam ediyor, kaçırmayın!