Toronto ve Venedik’te prömiyeri gerçekleşecek filmlerin yavaş yavaş belli olduğu, yani ödül sezonunun hızla yaklaştığı şu günlerde, yılın en büyük prodüksiyonları için heyecanlanmaya ve 92. Akademi Ödülleri için ilk Oscar tahminlerimizi yapmaya başladık. Bazılarının sadece haberini aldık, bazılarının set fotoğraflarını gördük, birkaçının fragmanını izledik ama bir gerçek var ki, ödül sezonu boyunca adını sıkça duyacağımız birçok filme dair henüz pek bir şey bilmiyoruz. Diğer yandan, özellikle bazı teknik başarılarıyla öne çıkan, görsel efektleriyle dikkat çeken filmlerden, yılın en iyi animasyonlarından birkaçını izledik bile! Yılın ilk yarısında gösterime girip ödül sezonunda varlığını sürdürebilecek aşağıdaki filmlere göz atarak, geç olmadan eksiklerinizi tamamlamaya başlayabilirsiniz.

Yılın ilk yarısı geride kalmışken, tutkulu bir azınlık, yakından takip ettiği ödül sezonu için gün saymaya ve Oscar tahminlerini güncellemeye başladı bile. Sezon boyunca adlarını ezberleyeceğimiz filmlerin fragmanları bir bir yayımlanır, gösterim tarihleri belli olurken, özellikle son yıllardaki istatistikler gösteriyor ki, ödül sezonunda öne çıkacak, Oscar adaylıklarına ve hatta heykelciklerine ulaşacak filmlerden birkaçını izledik bile! Bir an önce eksiklerinizi tamamlamanız için bu filmleri ve birkaç ay sonra hangi kategorilerde aday gösterilip ödüllendirilebileceklerini listeledik.

Geçtiğimiz günlerde 37. İstanbul Film Festivali’ndeki gala gösteriminin ardından şimdi de Türkiye’de haftanın vizyon filmleri arasında yer alan Isle of Dogs (Köpek Adası), Wes Anderson sinemasının tüm karakteristik özelliklerini taşıyan stop-motion bir film olarak karşımıza çıkıyor.

37. İstanbul Film Festivali’nin Dünya Festivallerinden kategorisinde yer alan Hannah, bol ödüllü ilk uzun metrajlı filmi Medealar ile 2014’te 33. İstanbul Film Festivali’ne konuk olan Andrea Pallaoro’nun dört yıl aradan sonra çektiği ikinci film. Venedik Film Festivali’nde prömiyerini gerçekleştiren Hannah aynı zamanda Charlotte Rampling’e En İyi Kadın Oyuncu Ödülü’nü kazandırdı.

Paul Thomas Anderson filmleri, her ne konuda olursa olsun, her ne kadar size ve dünyanıza yabancı bir karakterin hikâyesini anlatıyor olursa olsun, tuhaf bir baştan çıkarıcılığa sahiptir. Uzun süreleri, destansı anlatımları, özenle bestelenmiş ya da seçilmiş müzikleri ve her detayı düşünülerek yaratılmış görsellikleriyle izleyeni içine çekerler. Anderson, bizi porno endüstrisinden (Boogie Nights, 1997) petrol avına (There Will Be Blood, 2007), sıradan insanların buhran ve kendini kaybedişlerinden (Magnolia, 1999) kendini bulduğunu sanarak kendini daha da kaybedişlerine (The Master, 2012) birçok yöne sürükledikten sonra, şimdi de yeni filmi Phantom Thread ile moda endüstrisine ve 1950’lerin Londra’sına götürüyor. 

!f’ İstanbul’un en ilham verici bölümü Keş!f’te bu yıl yer alan filmlerden Córki dancingu / The Lure / Deniz Kızlarının Şarkısı’nı basitçe tanımlamak imkânsız. Hans Christian Andersen’in ünlü masalı Küçük Deniz Kızı’nın modern bir uyarlaması olduğunu söyleyebilirsiniz, fakat bu tanımlama filmin içindeki kan ve vahşeti dışarıda bırakır. Deniz kızlarına vampir özellikleri yüklemiş fantastik bir gerilim olduğunu söyleyebilirsiniz, bu defa da filmin büyük bir çoğunluğunda hüküm süren şarkıları açıklayamazsınız. Kısacası kafanızı karıştıracak, sizi şaşırtacak, Keş!f’in doğası gereği pek tabii ki ilham verecek, tam bir !f filmi Deniz Kızlarının Şarkısı.

!f kitapçığını elime alıp karıştırmaya başladığımda karşıma ilk çıkanlardan biri, genç bir adama sımsıkı sarılmış genç bir kadının fotoğrafıydı. Ve bu fotoğrafın altındaki metinde beni ve jenerasyonumu en iyi şekilde anlattığını düşündüğüm, en sevdiğim filmlerden birinin adını gördüğümde durup okumadan edemedim: “İsrail’in Frances Ha’sı olarak ünlenen” diyordu. Böylece !f 2017’de izlenecekler listeme ilk eklenen film, Anashim Shehem Lo Ani / People That Are Not Me / Kimse Benzemez Bana oldu.