Editors: Karanlık Sularda Lazer Işınları

Bu Editors'ın ilk İstanbul konseri olmayacak. Daha önce 2006, 2011 ve 2013 yıllarında festival line-up'larımızda da yer almışlardı. 2006'da ilk albümleri The Back Room turnesinin son konseri için Rock'n Coke'a geldiklerinde henüz pek tanınmadıkları için erken ziyaretlerinin değeri yeterince bilinmemiş, 2011'de One Love Festival'da sahne alacakları haberi beş sene öncesine oranla büyük heyecan uyandırmış, 2013'te ise ülkemizde artık iyice tutkulu fan'ları bulunsa da Rock'n Coke kapsamında erken saatte, hava kararmadan sahne almaları üzmüştü. Şimdi ilk albümün üzerinden 10 sene geçmiş ve beşinci albüm yeni yayınlanmışken Editors'ın ülkemizdeki dinleyici kitlesi de geçen yıllar içinde arttı ve sağlamlaştı. İlk defa festival kapsamında değil tek başlarına bir konser vermek için geliyorlar ve mekan seçimi harika. Kasvetli müziklerin kapalı mekanlara ve kış mevsimine daha çok yakıştığına inanıyorum, özellikle de İngiltere'den gelen bariton vokallerin.  

Tahmin edebileceğiniz üzere turnenin setlist'lerinde büyük yer tutan In Dream albümü 2 Ekim itibarıyla, bünyesinde Pixies, Roisin Murphy, Mew, Balthazar, Joan as Police Woman gibi isimleri de barındıran Play It Again Sam Records'tan çıktı. Zaman içinde kazandığı üne rağmen bağımsız bir label ile çalışmak konusundaki ısrarını sürdüren grup, bu albümde ilk defa bir düete yer vermiş. Editors'ın büyük hayranlarından biri olan Slowdive vokalisti Rachel Goswell'in sesini The Law adlı parçada duymak mümkün. Albümün artwork'ünde imzası bulunan İranlı fotoğrafçı ve görsel sanatçı Rahi Rezvani'nin In Dream albümüne katkısı artwork ile sınırlı kalmamış. Rezvani, albümün şimdiye kadar yayınlanan ve ışık kullanımlarıyla göz dolduran Life Is A Fear, No Harm, Marching Orders ve son olarak Ocean of Night videolarının yönetmenliğini de üstlenmiş. Bütün görsellerinin tek elden çıkmış olması bu rüya temalı albüme bütünlüklü bir konsept kazandırmanın yanı sıra Rezvani'nin çalışmaları önceki albümlerden farklı olarak Tom Smith'i karizmatik bir frontman figürü olarak öne çıkartıyor. Aynı zamanda Editors'ın karanlık tarafını da kusursuz bir üslupla yansıtmayı ihmal etmiyor.

Ya hep "aynı müziği" yapmakta diretir ve konformist tutumunuzdan ötürü eleştirilirsiniz ya da her albümde farklı bir şeyler deneyip "eskisi kadar iyi olmadığınız" için eleştiri oklarına maruz kalırsınız. Bana kalırsa Editors'ın benzerleri arasındaki farkı ikinci yoldan gitmesine rağmen dinleyici kitlesinde kayıp yaşamaması, hatta aksine her albümde kitlesini genişletmesi. Belki de değişimin dozunu tutturmak ve aslında bu yolla gelişimi yakalamakta yatıyor Editors'ın başarısının sırrı. 

Editors'ın müziğini tanımlarken "Karanlık bir yanı olan her şey bize ilginç gelir" diyor Smith. Fazla umut ve neşede gereğinden fazla naiflik varmış da işin içinde en ufak bir zeka kırıntısı bile olsa oraya biraz karamsarlık karışması kaçınılmazmış gibi gelir bana. Fazla mutlu şarkılarda yanlış bir şey varmış gibi hissederim. Muğlak şarkı sözleriyle anlatılan yoruma açık hikayeler de Editors müziğinin karanlık atmosferini pekiştiren temel ögeler.

In Dream'de Editors'ın ilk dört albümü ile geride bıraktığı 10 senede geçtiği rotaların, deneysel maceraların izlerini ayırt etmek mümkün. Erişilen olgunluk noktasında ortaya çıkan işin tekrara düştüğünü veya öncekilerden zayıf kaldığını söylemek mümkün olmasa da Editors'ın bu albümle uzun süreliğine demir atacağı bir limana vardığını da sanmıyorum. In Dream'in sağlam ve tatminkar bir ara liman olduğunu varsayarsak bu albümde dümeni kırdıkları rotaya bakarak Editors'ın bir sonraki albümde daha elektronik sularda yüzeceğini tahmin ediyorum. Hatta In Dream'de yavaştan erimeye başladığını gözlemlediğim soğuk ve karanlık yanından bir parça daha kaybedeceğine dair sinyaller aldığımı söyleyebilirim. Anlayacağınız, buzullar erimeye, sular yükselmeye başlamış. Rahi Rezvani de yine o sulara lazer tutmak için oralarda bir yerlerde olursa Editors'ın bize göstereceği yeni rüyalarda envaiçeşit ışık oyununa rastlayabiliriz...  

Konsere gelecekler için birkaç not:

• Turne kapsamında uğradıkları Polonya'da gece gündüz arkasında konser afişlerinin basılı olduğu otobüslerin fotoğrafını çekip Twitter hesabından paylaşan Tom Smith kendi yüzünü otobüslerin üzerinde görmenin büyük bir heyecan kaynağı olduğunu belirtiyor. Otobüsünüz varsa arkasına Tom Smith resmi bastırıp konsere gidebilirsiniz, çok mutlu olacağı konusunda garanti verebilirim.
• Dinleyicilerin çektiği turne fotoğraflarının hepsini görmek istiyorlar! Siz de çektiğiniz Editors fotoğraflarını Twitter'dan @editorsofficial hesabını mention'layarak paylaşabilirsiniz; beğendiklerini RT ediyorlar.
• Son olarak, 2006'daki İstanbul konseri sonunda Tom Smith'in seyircilere gitarını fırlatmışlığı var; reflekslerinize güvenmiyorsanız veya kafatasınız yeterince sağlam değilse önlerde durmasanız iyi olur.

https://www.youtube.com/watch?v=sEa77Hxkk5A