Eylül Aslan ile Söyleşi

Fotoğraf serüvenin nasıl başladı, biraz anlatır mısın?

Küçüklüğümde ailem farklı bir sürü şeyi denemem konusunda hep destekçi oldu. Ama tam olarak aradığımı bulamadığımdan çoğu ilgi alanını yarım bıraktım. On yedi yaşımdayken annem eski kamerasını bana verdi ve fotoğraf çekmenin ilgimi çekebileceğini söyledi. Yani öyle durup dururken başladım aslında. Hiçbir eğitim almadan, genel olarak otoportrelerle başladım. Fotoğraf çekmenin kendimi ifade etmenin en tatmin edici yol olduğunu anladığımdan beri de devam ediyorum.

Çalışmalarında ne tarz makine kullanıyorsun? Yanından hiç ayırmadığın favori  fotoğraf makinen var mı?

Dijital çekmem gerektiği zaman Nikon D80 ve Ricoh GR kameralarımı kullanıyorum. Ama en sevdiğim annemin kamerası Nikon F90X. Bazen çek-at da kullanıyorum.

Bildiğim kadarıyla Berlin'de yaşıyorsun bu fotoğraf konularını zenginleştiriyor olmalı. Çekim yapmayı çok sevdiğin bir şehir var mı?

Güneş ışığını kullanmayı ve açık alanlarda çekim yapmayı sevdiğim için Berlin'de yaşıyor olmak işleri biraz zorlaştırıyor tabii ki, farkında olmadan başka şeyler ilgimi çekmeye başlıyor. O yüzden sanırım İstanbul her zaman daha kolay benim için. Ancak favori bir mekânım yok, zaten nerede olursam olayım kendi tarzıma sadık kalmayı tercih ettiğim için mekânın pek bir önemi kalmadığını düşünüyorum. Kameranın arkadasında ben olduğum sürece her yer birbirine benziyor aslında. Mekân ilham bulmak açısından önemli benim için. O yüzden de olabildiğince çok seyahat etmeye çalışıyorum.

Fotoğraflarında genelde bir konu ve konsept oluyor, çekim öncesi  bir çalışma sürecin oluyor mu, yoksa her şey kendiliğinden mi gelişiyor?

İlk başlarda çok fazla konu veya konsept üzerine çalışmıyordum ama şimdi biraz daha organize çalışmaya başladım sanırım. Ama bu sorunun cevabı her fotoğraf için farklı, çünkü bazen gerçekten o anda gördüğüm şeyler oluyor, bazen ise gün içinde not aldığım defterimdeki fikirlerimden esinleniyorum.

Başarılı fotoğrafa ulaşmak için dikkat ettiğin faktörler var mı? Varsa nedir?

Olabildiğince kendi bakış açıma sadık kalmaya dikkat ediyorum. Görselliğin oldukça önemli ve kolay ulaşılabilir olduğu bir dönemde yaşıyoruz ve bazen etkilenmemek oldukça zor olabiliyor.

Biraz da yeni çıkan fotoğraf kitabından bahsedelim. Senin için heyecanlı bir süreç olmalı, kitap nasıl tepkiler aldı? (Kitabı incelemek için tıklayınız)

Evet, doğum yapmışım ve dünyanın en güzel bebeği benim olmuş gibi hissediyorum. Uzun süredir bitirmeyi beklediğim bir kitaptı bu. Çünkü uzun süredir Türkiye'de doğup büyümüş bir kadın olmanın üzerimdeki etkilerini bir şekilde anlatmayı bekliyordum. Toplum yapımız yüzünden kendini ifade edemeyen, hatta kim olduğunu bile anlamasına izin verilmeyen o kadar çok kadın var ki işte bu kadınlar kitabımdaki karakterleri oluşturuyor.

Üzerine çalıştığın yeni sergi veya projeler var mı?

Uzun süredir kitabıma yoğunlaşmıştım ancak şu an dondurma üzerine bir çalışmam var, detayları söyleyemem ama yaza kadar bir sergi ya da kitaba dönüşebilir. Onun dışında Berlin'deki Pogo Books yayıneviyle ikinci bir kitap üzerine çalışıyoruz, o da seneye hazır olacak diye düşünüyorum.