Suphi Varım’ın okurlarının hayatına renk katan Simirna Cinayetleri üçlemesi, Labirent Yayınları’ndan çıkan “Gölge” ile sona erdi. Sanırım sadık okurları biraz burulmuştur. On dokuzuncu yılların bu hem rüya gibi, hem de fena halde tekinsiz İzmir’ine, o benzersiz Simirna’ya çok alışmıştık, adeta müptela olmuştuk. Ama üçleme sona erse bile, sanırım Suphi Varım, tıpkı ona Dünya Kitap Dergisi ödülü getiren “Karanlıkta İki Ceset”te olduğu gibi, gene çok iyi bildiği bu devri, kahramanlarına göre, “Paris’ten de güzel” bu Simirna’yı ziyaret edecektir.

Sevin Okyay yazdı…

Polisiye kurgunun içinde istediğin her şeyi anlatabilirsin, edebiyatın tüm zevkini yaşatabilirsin, Gülün Adı mesela.

Sevin Okyay, kendisinin de ana karakterlerden biri olarak yazıldığı “Kadın Cinayetleri” adlı polisiye romanın yazarı Verda Pars ile söyleşti…

İstanbul Film Festivali’nin en unutulmaz konuklarından biri olan Sergei Paradjanov’un sahneye çıkışını, kılığını, konuşmasını, rengarenk kişiliğini unutamıyorum. Ama hepsinden fazla filmlerini...

Algan Sezgintüredi’nin, polisiye yazarlar arasında kendine mahsus bir yeri var. Cana yakın karakterleri, sağlam olay örgüsü ve ince mizahıyla bu yer zaten hakkı ama pek sık rastlanmayan bir artı puana daha sahip: genelde dile, özelde Türkçeye çok hakim. Hatta tutkun bile diyebiliriz, kaptırıp gidiyor. Örneğin, kırlık bölgede başlayan Hamlet esrarı “Katilin Meselesi”nin ilk bölümünde ağaçlar, Hayrettin adlı güneş, börtü böcek vesairenin konuştuğu "Pastoral Diyalektik" gerçekten eşsizdir.

Sevin Okyay yazdı…