Peki, genç imzanın bu karmaşa içinde nasıl bir yol izlemesi gerektiği sorusuna verilmesi gereken yanıt ne olmalı?

küçük İskender, Genç Şair’e seslenmeye devam ediyor…

İktidara gelmek, yönetmek, yönlendirmek, hizaya sokmak, haddini bildirmek şairlere nereden sirayet etti bilemem ama tedavisi güçse de mümkün. Zayıflığınla yüzleşmek. Suçlarını itiraf etmek. Ağlayıp açılmak misali, özeleştirin sayesinde berraklaşmak, arınmak. Borazancıbaşının neyine güvendiği malum, şairlerin de başka güvenecekleri bir şey yok ellerinde. Sabırla ruhlarını ehlileştirmek, ona poetik bir terbiye vermek. Yetenek daha sonra geliyor.

Küçük İskender “Genç Şaire Sesleniş” yazılarına devam ediyor…

İdeal ile iddia seçeneklerinden yanlış olanını işaretlemeye itiliyor genç şair; iddia diyor. “Siz yayımlamazsanız ben de kitabımı çıkartırım.” Ondan sonrası büyük bir tuzak…

Küçük İskender, “Genç Şairle Ağaç Gölgesinde” yazılarında Genç Şair’e seslenmeye devam ediyor…

Canı isteyen herkes yazabilir. Yazmalıdır. Bazısı mısra işçiliğini önemser, diğeri çala kalemin gücüne inanır, öteki ilham der. Bu renkliliğe zaaf benim tercihim.
‘Sen şairsin, öbürü değil’ yaftası kadar saçma bir şey yok çünkü.
Dönüp dolaşıp geldiğimiz soru, sorun ise şu oluyor içten içe:
Acaba iyi mi yazıyorum?

küçük İskender "Genç Şair" için yazdı...