İpekten bir duygunun öyküsüdür İpekli Mendil. Eşsiz Sait Faik’in daha ilk öyküsüdür. Böylesi basit, insani ve naif bir öykü, ay ışığını bile kanatır. Canı acıyan ay, kozasına çekilir. İpek fabrikasının sesleri, kuru gürültücü bir karanlık olup çöker üstümüze. Işıksız kalırız. Bir yerlerde bir kelebek ölür. Bir hüzün doğar. Bir ipek böceği, bizim sevdalı delikanlı gibi canını feda edip, ipeğe dönüşüverir.

Can Gürses, “Edebiyat Gardırobu” yazı dizimizde yazdı…

Birbirlerine adabıyla öğrenilmiş bir büyük sahtelikle şapka çıkartanların inadına, Alis’i Alis yapan her neyse onu hiç çıkarmadığı şapkasında muhafaza etmelidir. Kafası güçlü olanın hayallerine kimse dokunamaz.

Can Gürses, “Edebiyat Gardırobu” dizimizdeki yazılarına devam ediyor…

Edebiyat Gardırobu'nda Can Gürses "Anna Kırmızı"sını yazdı... Dün birinci bölümünü yayınladığımız yazının ikinci bölümü sayfalarımızda...

Kimi romanlarda başrol yoktur. Anna Karenina böyle romanlardandır. Halbuki adı Anna Karenina’dır. Çünkü romanın, Tolstoy’un sözcüsü niteliğindeki Levin dahil tüm karakterlerinin öykülerinin rengi, Anna’nın yanında sönük kalır. Okurun gözü, ilgisi, düşüncesi Anna’ya kayar. Çünkü Anna, ‘kırmızı’ bir insandır.

Edebiyat Gardırrobu'nda Can Gürses "Anna Kırmızısı"nı yazdı. Yazının ikinci bölümü de yarın sayfalarımızda...

Can Gürses, “Edebiyat Gardrobu” dizimizdeki yazılarına devam ediyor… Bu kez Oğuz Atay'ın Beyaz Mantosu ile…

Edebiyat Gardırobu, yüksek tavanlı bir odayı, oda olur mu, servi boylu bir caddeyi kaplayacak kadar büyük, yine de kapısı her an açılacakmış gibi duran, belli ki içi hıncahınç eşya dolu olan, oysa içinin hengâmesinin aksine bükülmez kitap kapağından yapılma gövdesi sakin, dingin, el emeği göz nuru çiçeklerle bezeli, eşi benzeri görülmemiş bir gardıroptur. Eskidir ama eskimemiştir.

"Edebiyat Gardırobu" adlı yeni yazı dizimizin ilk metni “Pembe Erkek Şapkası”. Can Gürses yazdı…

Can Gürses yazdı… Yazar, kafasında onca insanla meşgulken ona asosyal diyene aşk olsun! Yazarın oraya buraya gitmemesi ya da hep yalnız gitmesi bir ışık oyunundan başka şey değildir. Koluna girip yürüdüğü dostu olmadan hangimiz yol alabilmişiz de yazar alsın? Yazarın asosyalliği evlere şenliktir. Kırk yılda bir bu sosyal ortamı bulmuşken size biraz benimkini anlatayım.